Heroes & Villains of the XXth century

Techniek en opbouw.
In de periode 1981/1982 kwam ik, zoals velen, tot de slotsom dat het modernisme als dominante stroming zijn langste tijd had gehad. Ik wilde terug naar de figuratie c.q. het realisme en naar een traditionelere techniek.

Een periode van experimenteren brak aan. Tegelijkertijd hield ik mij intensief bezig met fotograferen, en had daar succes mee, zodat ik niet zonder artistieke productie zat. De kennis van de fotografische beeldtaal kwam mij later overigens uitstekend van pas in de schilderijen die ik zou gaan maken en ik zou gretig gebruik gaan maken van fotografische effecten zoals flare.

In 1988 had ik gevonden wat ik zocht. Ik wist hoe ik het beeld zou gaan opbouwen. Ik zou het in vlakjes opdelen en deze stuk voor stuk, laag na laag inkleuren. Het voordeel is, dat ik per vlakje kon beslissen over de kleur, de toon en de intensiteit ervan. Verder kun je moeiteloos een logisch verloop maken van grof naar gedetailleerd en zelfs van figuratief naar abstract. Het nadeel is wel dat het maken van een schilderij veel tijd vergt.

Dit zou een schilderkunst moeten opleveren die raakvlakken heeft met abstracte schilderkunst en een discontinue beeldopbouw en toonverloop. Kortom: een beeldopbouw die iets te maken heeft met de moderne manier van kijken, zonder dat het met de computer geconstrueerd is. Voor mij is dit belangrijk, want ik ben ervan overtuigd dat het ambachtelijke, intuïtieve werken iets heeft dat de computer niet heeft n.l. leven.

In de loop der jaren liet ik elementen weg en voegde nieuwe toe. Als je alle schilderijen die ik tot op heden gemaakt heb chronologisch naast elkaar zet, dan kun je in principe de stadia van een huidig schilderij zien.

December 1995

De Inhoud

In de loop van 1998 groeide bij mij het idee om een serie schilderijen te gaan maken over de XXste eeuw, in het bijzonder over de figuren die deze eeuw hadden gedomineerd. Ik ben altijd gefascineerd geweest door het ontstaan van machtsstructuren en het verval ervan, door de verblindheid van politici en de volksstammen eromheen. Hoe een held verandert in een misdadiger als hij verliest, of op zijn minst tegenvalt. Hoe iemand in het ene systeem een held is en in het andere een misdadiger. Wat zijn de mechanismen die een baby/foetus doen uitgroeien tot een massavernietiger? Erfelijkheid? Opvoeding? Demonen?

De beelden die we hebben overgehouden aan deze eeuw zijn vaak van een macabere schoonheid, soms zijn ze, achteraf gezien, hilarisch. Meestal zijn ze door de onvolkomenheden van opnameapparatuur en materiaal en/of gebrekkige conservering, bijzonder boeiend en tot de verbeelding sprekend. Deze beelden inspireerden mij tot het maken van deze serie. De techniek die ik ontwikkeld had leek me zeer geschikt om deze beelden te verwerken en te bewerken. Daarbij voel ik het als een uitdaging om de [ soms macabere ] momenten te bewerken [b.v. "NAM"] of zelf samen te stellen [ b.v. "Destiny?" ] en te proberen het mooiste schilderij te maken dat ik tot dan toe gemaakt had.

Wat mij enorm aantrekt zijn de combinaties Kwaad/Schoonheid en Gruwelijkheid/Schoonheid.
Het zijn suspecte combinaties, verboden vruchten. Het is de schoonheid van de beelden van de precisiebombardementen in Irak. De schoonheid van de filmbeelden die Leni Riefenstahl maakte van de massabijeenkomsten van de nazi's en de redevoeringen van Der Führer in Das Dritte Reich. Huiveringwekkende schoonheid.

Het is niet de bedoeling een afgerond beeld of analyse van deze eeuw te geven. Wel wil ik van deze eeuw een aantal facetten laten zien en daarbij kanttekeningen plaatsen of vragen stellen, het liefst heel mooi. Intuïtief probeer ik de thema's naar elkaar toe te werken, op de manier zoals je een puzzel oplost. Is er even geen oplossing voor een thema, dan laat ik het even zitten en ga met iets anders door, totdat de oplossing zich aandient. Zo verwerk ik de beelden van deze eeuw.

December 1995.